|
|
Historia Pokojówek Geneta stała się dla nas opowieścią o ludziach zamkniętych w teatrze. Teatr jako jedyna ucieczka przed złem codzienności, jako machina nadająca nieważnym znaczenie, brzydkim - wartość piękna, złym - cechy miłosierne, a miłującym - imię nienawiści. Przestrzeń w której podglądamy bohaterki dramatu to przestrzeń duszy pokojówek. Duszy dusznej. Duszy zranionej. Duszy oddychającej jedynie dzięki przedziwnej ceremonii.
reżyser i zespół
|